E-Księgarnia
3 października 2019 r. odbyły się uroczystości nadania imienia por. Tadeusza Borzuchowskiego placówce Straży Granicznej w Szudziałowie. Jednocześnie odsłonięto tablicę upamiętniającą postać porucznika.
Pochodzący z Czernic w powiecie przasnyskim Tadeusz Borzuchowski urodził się 25 marca 1904 r. Służył w 8️1.Pułku Strzelców Grodzieńskich oraz 7️. Pułku Piechoty Legionów. Był oddanym społecznikiem Szudziałowa jako kierownik tamtejszej szkoły powszechnej. Po wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do obrony Grodna, skąd po kapitulacji miasta trafił do sowieckiego obozu jenieckiego w Kozielsku. Został zamordowany strzałem w tył głowy w Lesie Katyńskim wiosną 1940 r.
Jest jednym z wielu, którzy zginęli w Katyniu. Jednym z nielicznych z tego regionu. Był ciepły, był oddany społeczności Szudziałowa, był oddany szkole. Biorąc pod uwagę wkład dla tutejszej społeczności, to jest ogromny honor dla nas wszystkich
mówiła Barbara Borzuchowska–Andersen (wnuczka porucznika).
Porucznik Tadeusz Borzuchowski 10 lat temu został uhonorowany pamiątkową tablicą w kościele w Szudziałowie. Przy szkole podstawowej posadzono poświęcony mu Dąb Katyński.
Podczas uroczystości w Szudziałowie minister Jarosław Zieliński w asyście dr. Pawła Warota (naczelnika OBEN IPN w Białymstoku) wręczył Krzyże Wolności i Solidarności przyznane pośmiertnie przez Prezydenta RP dzieciom porucznika Borzuchowskiego – Agnieszce i Januszowi. Odznaczenia odebrała obecna na uroczystości rodzina – Halina Borzuchowska (synowa porucznika) oraz Barbara Borzuchowska-Andersen).
Agnieszka Borzuchowska w latach 1981–1989 prowadziła aktywną działalność
w NSZZ „Solidarność” Region Białystok. Jako lekarz pełniła funkcję łącznika podziemnych struktur ze służbą zdrowia. Aktywnie współpracowała z Kurią Arcybiskupią w Białymstoku przy rozdziale pomocy charytatywnej przesyłanej z zagranicy. Nadzorowała aptekę zaopatrywaną w leki z darów zagranicznych, które następnie rozdzielała osobom represjonowanym i ich rodzinom. Organizowała pomoc medyczną osobom represjonowanym. Brała udział w działaniach mających na celu ochronę osób zagrożonych aresztowaniem poprzez kierowanie ich do szpitali. Pani Agnieszka Borzuchowska ukrywała w swoim mieszkaniu członków opozycji antykomunistycznej m.in. Jerzego Rybnika. Wspomagała również finansowo działalność podziemnych struktur związkowych. Zaangażowana była także w kolportaż podziemnych wydawnictw, m.in. „Biuletynu Informacyjnego”. W 1989 r. weszła w skład Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Ziemi Białostockiej.
Janusz Borzuchowski w latach 80. prowadził aktywną działalność w strukturach NSZZ „Solidarność” Region Białystok.
W latach 1982–1984 pełnił funkcję skarbnika w Tymczasowej Komisji Wykonawczej - zakonspirowanej strukturze, która zajmowała się organizowaniem spotkań z ukrywającymi się działaczami NSZZ „S”, wyszukiwaniem konspiracyjnych mieszkań, organizacją pomocy charytatywnej i prawnej aresztowanym i ich rodzinom, drukiem i kolportażem podziemnego „Biuletynu Informacyjnego”.
Działalność opozycyjną Pan Janusz Borzuchowski kontynuował aż do 1989 r. Jako pracownik Politechniki Białostockiej ułatwiał znalezienie pomieszczeń i wykorzystanie urządzeń Wydziału Mechanicznego PB oraz papieru do druku i kolportażu nielegalnych wydawnictw. Udzielał m.in. pomocy w zdobywaniu środków finansowych na działalność podziemnych struktur NSZZ „S”, wspierał osoby represjonowane i ich rodziny.
W październiku 1987 r. Janusz Borzuchowski był współinicjatorem spotkania zorganizowanego w Spółdzielni Inwalidów „Naprzód”, którego celem było powołanie w Białymstoku Oddziału Towarzystwa Gospodarczego oraz specjalnej fundacji, która nieoficjalnie wykorzystywana byłaby do finansowania działalności opozycyjnej: prowadzenia podziemnej działalności wydawniczej i kolportażowej, pokrywania grzywien nakładanych przez Kolegia ds. Wykroczeń. W październiku 1987 r. wszedł w skład utworzonego w Białymstoku Przedsiębiorstwa Wdrożenia Innowacji Techniczno – Organizacyjnych „ITO”.