E-Księgarnia
W wyniku agresji niemieckiej na Związek Sowiecki 22 czerwca 1941 r. na linii frontu znalazł się również Augustów. Jeszcze tego samego dnia rozpoczął się atak na miasto. W ramach akcji likwidacyjnej więźniów politycznych na terenie działań wojennych, NKWD dokonało egzekucji kilkudziesięciu tysięcy osób. Ten sam los spotkał większość osadzonych w Augustowie. W sumie ok. 30 więźniów straciło życie. Najmłodszy z nich miał zaledwie 10 lat.
Świadek tych wydarzeń Tadeusz Sobolewski tak wspominał wydarzenia:
„… otwarto drzwi i usłyszałem komendę: „Wychodi!”. Lekko wychylając się z kryjówki zobaczyłem trzech enkawudzistów z karabinami skierowanymi do celi. Strzelali do klęczących przed nimi więźniów. Dziesięcioletni chłopiec padł na stojący w pobliżu kibel. Klęczący tuż przede mną Kukliński upadł, po chwili wolno pochylił się Adam Kotarski. Zygmunt Zysko naciągał już drugi but, kiedy padł pierwszy Strzał. Zysko upadł na podłogę, starając się uniknąć trafienia. (…) Enkawudziści strzelali dopóty, dopóki wszyscy klęczący nie upadli.”
Kilku osadzonych przeżyło rozstrzelania. Po opuszczeniu kompleksu przez Sowietów udali się do miasta, gdzie mieszkańcy zaopiekowali się nimi. Po wkroczeniu na miejsce masakry, zgodnie z relacją Sobolewskiego Niemcy wykorzystali sytuację propagandowo fotografując małego chłopca stojącego o przybitego bagnetem do ściany.