14 listopada 2022 r. w Piszu odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem tablicy poświęconej Wojciechowi Ziembińskiemu (1925-2001).
Tablicę ufundowaną przez Instytut Pamięci Narodowej poświęcił ks. prałat dr Wojciech Kalinowski.
W 1971 r. sąd piski skazał Wojciecha Ziembińskiego na rok więzienia w zawieszeniu za wygłoszenie prelekcji na obozie harcerskim, w trakcie której dowodził, że w kwestii wschodnich granic Polski nadal obowiązuje traktat ryski (proces piski za traktat ryski). Wojciech Ziembiński uważał, że wierność tradycji i historia odgrywają w życiu narodu fundamentalną rolę, a znajomość historii ma decydujące znaczenie dla przetrwania narodu.
W dalszej części uroczystości, które kontynuowano w I Liceum Ogólnokształcącym w Piszu im. Bojowników o Polskość Mazur prelekcje na temat życia i działalności Wojciecha Ziembińskiego wygłosili: córka – Pani Teresa Krynicka–Więckowska, prof. dr hab. Wiesław Jan Wysocki, dr Waldemar Brenda oraz dr Krzysztof Kierski.
W uroczystości obok rodziny Wojciecha Ziemińskiego brali udział przedstawiciele władz rządowych, samorządowych, służb mundurowych oraz społeczność szkolna i mieszkańcy Pisza.
Instytut Pamięci Narodowej reprezentowali m.in. naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Białymstoku dr Bożena Koszel-Pleskaczuk oraz naczelnik Delegatury IPN w Olsztynie dr hab. Karol Sacewicz. Uroczystość przy tablicy poprowadził dr Krzysztof Kierski, natomiast w liceum - dr Marcin Płotek.
Wojciech Ziembiński podczas okupacji niemieckiej brał udział w konspiracji niepodległościowej, został aresztowany przez Niemców i skazany na roboty przymusowe.
W 1945 r. przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie został żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po powrocie do kraju pracował w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik", z której został zwolniony za odmowę uczczenia śmierci Józefa Stalina. Zaangażował się w tworzenie niezależnego ruchu kombatanckiego, a także stowarzyszeń pomocy więźniom i organizacji, które występowały przeciwko karze śmierci. Młodzieży starał się przekazać wiedzę historyczną nieobecną w edukacji szkolnej. W 1971 r. w Piszu został skazany przez sąd na rok więzienia w zawieszeniu po wygłoszeniu prelekcji na obozie harcerskim, w trakcie której dowodził, że w kwestii wschodnich granic Polski nadal obowiązuje traktat ryski (proces piski za traktat ryski). Uważał, że wierność tradycji i historia odgrywają w życiu narodu fundamentalną rolę, a znajomość historii ma decydujące znaczenie dla przetrwania narodu. Dlatego też konsekwentnie działał na rzecz zachowania pamięci przede wszystkim o wydarzeniach i postaciach przemilczanych lub zakłamanych w okresie PRL, związanych z walką o niepodległość i martyrologią narodu. Kluczową rolę w jego światopoglądzie odgrywała idea niepodległości.