Instytut Pamięci Narodowej Znicze pamięci w 74. rocznicę śmierci rtm. Witolda Pileckiego – Białystok, 25 maja 2022 - Aktualności -

Z tej właśnie okazji 25 maja 2022 r. o godz. 19.30 delegacja białostockiego Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w składzie Waldemar Tyszuk i Natalia Krzywicka uczestniczyła w uroczystościach ku czci Rotmistrzowi. Następnie złożyli kwiaty i zapalili znicz w miejscu, gdzie znajdują się tablice poświęcone zamordowanym żołnierzom podziemia antykomunistycznego. Program Wieczoru Pamięci zawierał również m.in. koncert Roberta Smolińskiego i Apel Pamięci.

Natomiast o 21:30 pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej zapalili znicz pamięci i złożyli kwiaty pod tablicą Pileckiego w XI Liceum Ogólnokształcącym im. Rotmistrza Witolda Pileckiego w Białymstoku, wraz z dyrektorem placówki - Andrzejem Rybnikiem.

Witold Piliecki służbę Polsce rozpoczął w czasie wojny z bolszewikami w 1920 r. Walczył podczas kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego. W 1940 r., wykonując misję zleconą przez dowództwo ZWZ, dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, by zdobyć informacje o zbrodniach Niemców i zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić. W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim, w zgrupowaniu Chrobry II. Od 1945 r. służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, skąd – decyzją gen. Władysława Andersa – wrócił do Polski, by odtworzyć rozbite po działaniach wojennych struktury wywiadowcze, działające dla Rządu RP na Uchodźstwie. Został aresztowany w maju 1947 r., osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Mimo tortur do końca zachował żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.

Pokazowy proces przed komunistycznym sądem trwał dwa tygodnie. Rtm. Pilecki i jego podwładni zostali skazani za „szpiegostwo”. Orzeczono trzy kary śmierci i kilka długoletniego więzienia. Ostatecznie Tadeuszowi Płużańskiemu i Marii Szelągowskiej kary śmierci zamieniono na dożywotnie więzienie. Rtm. Pilecki został zamordowany strzałem w potylicę, wieczorem 25 maja 1948 r. Ciało złożono w nieoznaczonym miejscu na warszawskich Powązkach.

Przed II wojną światową Witold Pilecki gospodarował w rodzinnym majątku w Sukurczach. Organizował pomoc społeczną, kółka rolnicze i kursy przysposobienia wojskowego. Założył rodzinę. Rozwijał zdolności artystyczne: rysował, malował, pisał wiersze… Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. W lipcu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński, w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny, odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. W 2013 r. został pośmiertnie awansowany na pułkownika.