E-Księgarnia
Dnia 23 listopada 2021 r. przypada 124 rocznica urodzin gen. Władysława Liniarskiego - jednego z dowódców Okręgu Białystok Armii Krajowej. Z tej okazji dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku dr hab. Piotr Kardela, naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Białymstoku dr hab. Krzysztof Sychowicz, naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Białymstoku dr Jarosław Schabieński oraz dowódca 1. Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej płk Sławomir Kocanowski złożyli kwiaty oraz zapalili znicze pod tablicą upamiętniającą jednego z bohaterów podziemia na Białostocczyźnie.
Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej IPN w Białymstoku przygotowało również publikację opowiadającą losy płk. Liniarskiego.
Władysław Liniarski urodził się 23 listopada 1897 r. w miejscowości Małachowice-Gustawów (pow. włoszczański, gubernia kielecka) w rodzinie Jana i Józefy z d. Bielanowicz. W 1918 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Rok później został powołany do służby wojskowej w batalionie zapasowym 24 pp w Radomiu. W charakterze oficera gospodarczego pełnił służbę w Kielcach i Brześciu nad Bugiem. W 1932 r. Liniarski został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej–Komorowie, gdzie najpierw pracował w kwatermistrzostwie, a następnie jako wykładowca. Dwa lata później zaś przydzielono go do 62 pp w Bydgoszczy. W 1938 r. pełnił funkcję w sztabie 15 Dywizji Piechoty. Niedługo przed wybuchem II wojny światowej Władysław Liniarski został powołany na dowódcę I batalionu 62 pp, który walczył m.in. na przedmościu bydgoskim, po czym został przeniesiony w kierunku Sochaczew-Warszawa. Na początku 1940 r. wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, budując struktury podziemia niepodległościowego na Białostocczyźnie. Stojąc na czele Okręgu Białystok AK, nie podporządkował się rozkazom gen. Leopolda Okulickiego, kontynuując walkę na czele Armii Krajowej Obywatelskiej. Był najdłużej sprawującym funkcję komendanta okręgu. Aresztowany 31 lipca 1945 r., został skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci. Bolesław Bierut w drodze prawa łaski zamienił karę śmierci na 10 lat więzienia. Na wolność wyszedł w 1954 r. W 1965 r. został przyjęty do ZBOWiDu, gdzie rozpoczął działania mające na celu nadania swoim dawnym podwładnym zaświadczeń kombatanckich. Dzięki jego staraniom wielu byłych żołnierzy AK otrzymało szansę na poprawę swoich warunków materialnych.