E-Księgarnia
Władysław Liniarski, ps. „Mścisław” urodził się 23 listopada 1897 r. we wsi Małachowice-Gustawów w powiecie włoszczowskim.
Od 1918 r. działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, a rok później został powołany do służby wojskowej, z którą na długo związał swoje losy. Przed wybuchem II wojny światowej dowodził batalionem w 62. Pułku Piechoty w Bydgoszczy.
W czasie działań wojennych walczył na Pomorzu i Kujawach oraz w bitwie nad Bzurą. 20 września 1939 r. został ranny i dostał się do niewoli niemieckiej. Po ucieczce nawiązał kontakt z centralnymi strukturami konspiracji wojskowej w Warszawie.
W październiku 1940 r. komendant główny ZWZ płk Stefan Rowecki wydelegował go na okupowaną przez Sowietów Białostocczyznę. Od października 1941 r. pełnił funkcję komendanta Obszaru Białystok ZWZ-AK, od 1942 r. komendanta Okręgu Białystok AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej zreorganizował Okręg, przystosowując go do walki w nowych realiach.
Nie podporządkował się rozkazowi gen. Leopolda Okulickiego o rozwiązaniu AK, przekształcając podległe sobie struktury w Armię Krajową Obywatelską. W czerwcu 1945 r. podporządkował się dowództwu Delegatury Sił Zbrojnych. Był najdłużej sprawującym funkcję komendanta okręgu.
W lipcu 1945 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i poddany brutalnemu śledztwu. 20 maja 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na karę śmierci, zamienioną w drodze łaski przez Bolesława Bieruta na dziesięć lat pozbawienia wolności. Płk Liniarski opuścił więzienie 13 kwietnia 1954 r. w złym stanie zdrowia. Po roku został zatrudniony w jednej z warszawskich spółdzielni, gdzie pracował do czasu przejścia na emeryturę.
Zmarł 12 kwietnia 1984 r. w Warszawie. W 2010 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2017 r. mianowany pośmiertnie przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę na stopień generała brygady.