Nawigacja

Aktualności

Uroczystość pobrania ziemi z grobu Anieli Siedzik, babci Danuty Siedzikówny „Inki” – Narewka, 27 sierpnia 2016

W sobotę 27 sierpnia 2016 r. w Narewce odbyła się uroczystość pobrania ziemi z grobu Anieli Siedzik, babci Danuty Siedzikówny Inki. W uroczystości wzięła udział delegacja IPN, na czele z Adamem Siwkiem, dyrektorem Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa. Obecny był także m.in. Wojewoda Podlaski Bohdan Paszkowski. Ziemia pobrana z grobu Anieli Siedzik została w niedzielę złożona w grobie Danuty Siedzikówny na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Asystę wojskową zapewnił 18. Białostocki Pułk Rozpoznawczy. Uroczystość stanowiła także zakończenie VII Rajdu Śladami 5 Wileńskiej Brygady AK. Jej organizatorem Stowarzyszenie Historyczne im. Danuty Siedzikówny.

Wystąpienie Barbary Bojaryn-Kazberuk, dyrektor Oddziału IPN w Białymstoku podczas uroczystości w Narewce:

„3 sierpnia 1946 roku Danusia Siedzikówna została skazana przez komunistyczny sąd na śmierć. Została uznana za winną. Czego była winna? Otóż była winna, bo została wierna przysiędze, którą złożyła kładąc ręce na krzyż. Była winna, bo została wierna swoim towarzyszom, żołnierzom walczącym do końca o wolną Polskę. Była winna, bo pozostała wierna honorowi, na który też przysięgała. Była winna, bo została wierna Polsce. Ale nie tej, którą oferował okupant. Ale nie temu tworowi, na który została zamieniona Najjaśniejsza Rzeczypospolita. Była winna, bo zachowała się jak trzeba. Dlatego dziś jesteśmy tu obecni, dlatego w tym miejscu od lat spotykają się uczestnicy rajdu śladami 5 Wileńskiej Brygady na jego zakończenie. Dlatego jutro będziemy w Gdańsku, bo jesteśmy to winni Danucie Siedzikównie. Jesteśmy to winni nie tylko dlatego, że tak trzeba, ale dlatego, że tak chcemy. Wczoraj w lokalnej prasie padły ogromnie krzywdzące i bolesne słowa, które wypowiedzieli mieszkańcy Narewki. Część jej mieszkańców, których pewnie dziś tutaj z nami nie ma. Pozwólcie Państwo skierować do tych, których nie ma kilka słów i proszę przekażcie je im: Wolność i patriotyzm to są wartości uniwersalne, życie człowieka jest wartością największą. Życie młodego człowieka, który poświęca je w imię ideałów jest wartością bezcenną. Nieważne, kto jest jakiej narodowości i jakiego wyznania. Bez względu na to, kto i w jaki sposób próbuje poróżnić tych, którzy tu mieszkają, to są wartości, które zasługują na najwyższy szacunek. Ta dziewczyna była stąd. Nie róbcie z niej obcej. Ta dziewczyna była stąd! Jak żołnierze „Łupaszki” – z miast i wiosek polskich. Ta dziewczyna była stąd! Nie dajcie jej od siebie odepchnąć! Umiejcie być z niej dumni tak, jak i my jesteśmy”.

do góry